Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Poznaniu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 102/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

T. Ł.

1.  Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 1 wyroku

2.  Czyny przypisane oskarżonemu w pkt. 2 wyroku

3.  Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 4 wyroku

4.  Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 5 wyroku

5.  Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 6 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Ad. 1

W dniu 12. 12. 2020 r. oskarżony groził Ł. R. pozbawieniem życia w ten sposób, że trzymając w ręce metalowy tłuczek do mięsa powiedział do niego, że rozwali mu tym tłuczkiem głowę i że go „zajebie”.

Zeznania Ł. R.

k. 6-7, 444-446, 583-584

Ad. 2

Oskarżony w okresie od początku października do dnia 12. 12. 2020 r. wielokrotnie groził swojej byłej żonie E. Ł. i swojej córce M. Ł. pozbawieniem życia. Oskarżony przychodził do nich do domu lub na teren ich posesji, wywoływał awantury, zachowywał się agresywnie i wulgarnie, wyzywał pokrzywdzone i groził im, że je zabije, np. używając sformułowania, że odrąbie im łby siekierą.

Zeznania E. Ł.

Zeznania M. Ł.

Zeznania Ł. R.

Zeznania B. B.

k. 29-30, 69-70, 446-449

k. 23-24, 71-72, 449-452

k. 6-7, 444-446

k. 156-157, 452-454

Ad. 3

Oskarżony w dniu 12. 12. 2020 r. przyszedł na teren posesji swojej byłej żony E. Ł., gdzie zauważył zamontowaną na budynku mieszkalnym kamerę obrotową firmy (...) o wartości 1.000 zł. Oskarżony wszedł na drabinę i zdemontował kamerę, po czym włożył ją do torby i opuścił teren posesji pokrzywdzonej.

Zeznania E. Ł.

Wyjaśnienia oskarżonego

k. 29-30, 69-70, 446-449

k. 82-84, 121-124, 188, 442-443

Ad. 4

Oskarżony w dniu 12. 12. 2020 r. przyszedł na teren posesji swojej byłej żony E. Ł., gdzie połamał dwa drewniane krzesła ogrodowe, urwał antenę z samochodu pokrzywdzonej i zerwał ze ściany domu trzy metalowe cyfry oznaczające numer posesji, czym spowodował straty w łącznej kwocie 600 zł na szkodę E. Ł..

Zeznania E. Ł.

k. 29-30, 69-70, 446-449

Ad. 5

Oskarżony w dniu 12. 12. 2020 r. około godz. 19.00, po opuszczeniu terenu posesji swojej byłej żony E. Ł. udał się w kierunku centrum N.. W tym czasie pokrzywdzona zadzwoniła do swojego znajomego Ł. R. i powiedziała mu, że oskarżony po raz kolejny wszedł na teren jej posesji, zachowywał się agresywnie, dokonał zniszczenia jej mienia i groził jej pozbawieniem życia. Ł. R. niezwłocznie przyjechał do domu E. Ł., a następnie postanowił odszukać oskarżonego, aby z nim porozmawiać. Na poszukiwania udał się samochodem, natomiast M. Ł. i jej chłopak B. B. poszli pieszo. Ł. R. dostrzegł w końcu oskarżonego, który zmierzał w kierunku domu swojej matki położonego na ul. (...). Pokrzywdzony wysiadł z samochodu, podszedł do oskarżonego pytając go co „odpierdala” i prosząc, aby poczekał na przyjazd policji. Oskarżony odpowiedział „zostaw mnie, bo cię zajebię” i poszedł dalej. Pokrzywdzony poszedł za nim. W pewnym momencie oskarżony wyciągnął z torby metalowy tłuczek do mięsa o długości 11 cm osadzony na drewnianej rękojeści o długości 27 cm i powiedział do pokrzywdzonego, że jeśli nie przestanie za nim iść, to rozwali mu głowę. Pomimo tej groźby pokrzywdzony nadal szedł za oskarżonym, który dochodząc do posesji swojej matki odwrócił się i ponownie powiedział do pokrzywdzonego, że „zajebie” go tłuczkiem. Pokrzywdzony odsunął się, na odległość 10-15 metrów od oskarżonego. Wówczas oskarżony rzucił w jego kierunku tłuczkiem. Pokrzywdzony uchylił się i tłuczek przeleciał w odległości ok. 50 cm od jego ramienia i upadł 3-4 metry za nim.

Na miejsce zdarzenia przyjechała Policja. W chwili zatrzymania oskarżony miał 0,48 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Z opinii biegłej z zakresu medycyny sądowej S. P. wynika, że poprzez działanie oskarżonego Ł. R. był narażony na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu albo skutku określonego w art. 157 § 1 kk. W zależności od tego w jaką część ciała pokrzywdzonego trafiłby tłuczek mógł spowodować u niego obrażenia ciała od lekkich do ciężkich, z pozbawieniem życia włącznie.

Oskarżony T. Ł. ma 50 lat, jest rozwiedziony, ma dwoje dorosłych dzieci. Ma wykształcenie średnie, z zawodu jest mechanikiem obróbki skrawaniem. Nie posiada majątku większej wartości. Ma zobowiązania alimentacyjne wobec swojej córki.

Oskarżony był trzykrotnie karany sądownie - dwukrotnie za przestępstwo z art. 288 § 1 kk i raz za przestępstwo z art. 178a § 1 kk na kary o charakterze wolnościowym

Zeznania Ł. R.

Zeznania M. Ł.

Zeznania B. B.

Protokół badania trzeźwości

Pisemna i ustne opinie biegłej S. P.

Karta karna

k. 6-7, 444-446, 583-584

k. 23-24, 71-72, 449-452

k. 156-157, 452-454

k. 11

k. 182, 560-562, 584

k. 480

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

T. Ł.

1.  Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 1 wyroku

2.  Czyny przypisane oskarżonemu w pkt 2 wyroku

3.  Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 5 wyroku

4.  Czyn przypisany oskarżonemu w pkt. 6 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ad. 1, 2, 3 i 4

Oskarżony nie dopuścił się przypisanych mu czynów.

Wyjaśnienia oskarżonego

k. 82-84, 121-124, 188, 442-443

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Zeznania E. Ł., M. Ł., Ł. R. i B. B.

Zeznania Z. M.

E. A.,A. K. i L. S.

Opinie biegłej S. P.

Dokumenty zebrane z sprawie

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której przyznał się do popełnienia jednego z zarzucanych mu czynów, a mianowicie do zaboru w celu przywłaszczenia kamery. Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie były zgodne z zeznaniami E. Ł. i protokołem przeszukania oskarżonego.

Za wiarygodne w całości Sąd uznał zeznania wszystkich świadków, albowiem były szczegółowe, konsekwentne i zgodne z zasadami doświadczenia życiowego i logicznego rozumowania. Zeznania te wzajemnie się uzupełniały tworząc spójną całość. Poza tym zeznania E. Ł. częściowo potwierdził sam oskarżony przyznając się do jednego z zarzucanych mu czynów, a mianowicie do kradzieży kamery z domu pokrzywdzonej. Drobne różnice w relacjach poszczególnych świadków zdaniem Sądu były skutkiem procesu zapominania, a nie próbą wprowadzenia w błąd organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości. Okiazały się bez znaczebnia dla oceny wiarygodności świadków.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków Z. M. i E. A. – współpracownic E. Ł., które potwierdziły, że oskarżony nachodził pokrzywdzoną w pracy i zachowywał się wobec niej agresywnie. Sąd dał też wiarę świadkom A. K. i L. S. – policjantom dokonującym zatrzymania oskarżonego. Zeznania tych świadków choć wiarygodne nie miały większego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie.

Za wiarygodne Sąd uznał opinie biegłej z zakresu medycyny sądowej S. P., albowiem jej wiedza, doświadczenie zawodowe i bezstronność nie budziły żadnych wątpliwości. Zarówno opinia pisemna, jak i ustne były jasne, pełne i nie zawierały wewnętrznych sprzeczności. Strony nie podważały ich treści, ani wniosków końcowych.

Wszystkie zebrane w sprawie dokumenty stanowiły wiarygodny materiał dowodowy, albowiem ich treść i autentyczność nie budziły żadnych zastrzeżeń. Strony ich nie kwestionowały, do czego i Sąd nie miał podstaw.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego w części, w której nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Wyjaśnienia te były nielogiczne i niezgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Były też sprzeczne z innymi wiarygodnymi dowodami. Zdaniem Sądu stanowiły przyjętą przez oskarżonego linię obrony mającą uchronić go przed odpowiedzialnością karną, a która nie znalazła potwierdzenia w materiale dowodowym zgromadzonym w przedmiotowej sprawie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

T. Ł.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Pkt 1 wyroku.

Oskarżony mówiąc do Ł. R., że rozwali mu głowę trzymanym w ręce metalowym tłuczkiem i że go „zajebie” wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 190 § 1 kk. Niewątpliwie wypowiadane przez niego groźby mogły wzbudzić i wzbudziły u pokrzywdzonego obawę, że zostaną spełnione, albowiem oskarżony miał przy sobie niebezpieczne narzędzie i zachowywał się agresywnie. W tym miejscu należy dodać, że Sąd wyeliminował z opisu zarzucanego oskarżonemu czynu fragment dotyczący rzucenia przez niego w kierunku pokrzywdzonego tłuczka, albowiem to zachowanie było elementem innego przestępstwa przypisanego oskarżonemu.

Pkt 2 wyroku.

Oskarżony nachodząc regularnie swoją byłą żonę i córkę w domu i wykrzykując pod ich adresem, że je zabije wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 190 § 1 kk. Zdaniem Sądu pokrzywdzone mogły obawiać się, że groźby oskarżonego zostaną spełnione, albowiem oskarżony zachowywał się agresywnie i wulgarnie i wyzywał pokrzywdzone. W tych okolicznościach obawy pokrzywdzonych niewątpliwie były w pełni uzasadnione. Sąd uznał, że groźby wobec pokrzywdzonych stanowiły ciąg dwóch przestępstw, albowiem zostały popełnione w podobny sposób, z wykorzystaniem takiej samej sposobności i w krótkich odstępach czasu.

Pkt 4 wyroku.

Oskarżony wchodząc bez pozwolenia na teren posesji swojej byłej żony i zabierając zamontowaną na budynku mieszkalnym kamerę wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk. Oskarżony przyznał się, że zabrał kamerę w celu przywłaszczenia, a zatem jego wina w zakresie tego czynu nie budzi żadnych wątpliwości.

Pkt 5 wyroku.

Oskarżony wchodząc na teren posesji swojej byłej żony, a następnie dewastując dwa krzesła ogrodowe, urywając antenę samochodową i odrywając z fasady budynku mieszkalnego metalowe cyfry oznaczające numer posesji wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 288 § 1 kk. Oskarżony kierowany złością w stosunku do byłej żony umyślnie dokonał zniszczenia mienia na jej szkodę.

Pkt 6 wyroku.

W ocenie Sądu oskarżony rzucając w stronę Ł. R. metalowy tłuczek osadzony na drewnianym trzonku wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 156 § 1 kk. Niewątpliwie metalowy tłuczek jest narzędziem, które uderzając w głowę człowieka może spowodować ciężki uszczerbek na zdrowiu. Nawet człowiek o przeciętnym doświadczeniu życiowym zdaje sobie z tego sprawę. Zdaniem Sądu oskarżony rzucając w kierunku pokrzywdzonego przedmiotowy tłuczek przewidywał i godził się na to, że może spowodować u niego ciężki uszczerbek na zdrowiu. Należy podkreślić, że siła rzutu musiała być znaczna skoro tłuczek upadł 3-4 metry za pokrzywdzonym. Ponadto rzut był stosunkowo celny skoro tłuczek przeleciał w niewielkiej odległości od pokrzywdzonego, który dodatkowo zrobił unik. Gdyby tłuczek trafił go w twarz lub głowę mógłby spowodować złamanie kości, krwawienie wewnątrzczaszkowe, uszkodzenie gałki ocznej. Są to bardzo poważne obrażenia ciała o jakich mowa w art. 156 § 1 kk. Zdaniem Sadu oskarżony zdawał sobie z tego sprawę i godził się na to. Za taką kwalifikacją prawną czynu oskarżonego przemawiają również okoliczności o charakterze podmiotowym, a mianowicie fakt, że oskarżony jest osobą impulsywną i agresywną i że groził wcześniej pokrzywdzonemu, że rozwali mu głowę. Z uwagi na fakt, że oskarżony nie osiągnął zamierzonego celu, Sąd zakwalifikował jego działanie jako usiłowanie popełnienia przestępstwa z art. 156 § 1 kk.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

1.6.  Umorzenie postępowania

Pkt 3 wyroku

T. Ł.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Sąd umorzył postępowanie karne przeciwko oskarżonemu w zakresie czynów z art. 190 § 1 kk zarzucanych mu w pkt. 4 i 5 aktu oskarżenia, albowiem osoby pokrzywdzone, a mianowicie matka i brat oskarżonego przed rozprawą cofnęli wnioski o ściganie i ukaranie oskarżonego, a prokurator oświadczył, że nie sprzeciwia się temu. W tej sytuacji, z uwagi na brak wymaganego wniosku o ściganie pochodzącego od osób uprawnionych zmaterializowała się negatywna przesłanka procesowa uniemożliwiająca prowadzenie postępowania i skutkująca koniecznością jego umorzenia.

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. Ł.

1, 2, 4, 5 i 6

1, 2, 4, 5 i 6

Ustalając wymiar kar dla oskarżonego Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 53 k.k. Przepis ten stanowi, że sąd wymierza karę według swojego uznania, w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd przy ustalaniu wysokości kary dla oskarżonego uwzględnił również całokształt okoliczności łagodzących i obciążających.

Okoliczności łagodzące:

- częściowe przyznanie się oskarżonego do popełnienia zarzucanych mu czynów,

- działanie z zamiarem ewentualnym i w ramach usiłowania w zakresie przestępstwa z art. 156 § 1 kk,

- niska wartość skradzionego i zniszczonego mienia na szkodę E. Ł. i częściowe naprawienie szkody przez oskarżonego,

Okoliczności obciążające:

- uprzednia karalność sądowa oskarżonego świadcząca o jego zdemoralizowaniu,

- działanie pod wpływem alkoholu,

- brak skruchy.

Wymierzając oskarżonemu karę grzywny Sąd wziął również pod uwagę wartość szkody i możliwości zarobkowe oskarżonego.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

T. Ł.

7.

8.

9.

10.

1, 2, 4, 5 i 6

7.

2.

6.

Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego jednostkowe kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączna 3 lat i 5 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd uwzględnił przy tym, że przypisane oskarżonemu czyny zostały popełnione na przestrzeni krótkiego okresu czasu i na szkodę tych samych pokrzywdzonych.

Na poczet orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej pozbawienia wolności Sąd zaliczył mu okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania.

Za celowe i konieczne Sąd uznał orzeczenie wobec oskarżonego zakazu kontaktowania się i zbliżania do pokrzywdzonych przez okres 3 lat, aby zapewnić poczucie bezpieczeństwa i uwolnić je od obaw o nękanie ze strony oskarżonego.

Sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa metalowego tłuczka, który stanowił przedmiot służący do popełnienia przestępstwa, a z uwagi na jego małą wartość zarządził jego zniszczenie.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

11.

Sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów postępowania sądowego i nie obciążył go opłatą sądową, albowiem oskarżony nie posiada majątku większej wartości, z racji pozbawienia wolności nie ma możliwości zarobkowych, natomiast posiada zobowiązania alimentacyjne. W tej sytuacji wyegzekwowanie od niego kosztów procesu byłoby znacznie utrudnione, czy wręcz niemożliwe.

1Podpis

Karolina Siwierska